Wat wel of nu juist niet mag, blijkt de afgelopen maanden behoorlijk lastig toe te passen, laat staan te controleren of handhaven. De noodzaak te volgen neemt toe als iemand in mijn directe omgeving betrokken raakt bij een besmetting met ernstige gevolgen. Zodra de beelden echter uit India of Brazilië komen, ‘gehoorzaam’ ik een stuk minder begripvol.
Gevoel en ratio lopen zelden synchroon.
Maar behalve mogen, moet ik natuurlijk ook nogal wat. Een behoorlijk deel daarvan leg ik mezelf op. Pijnlijk soms te constateren dat ik weer eens iets gedaan heb omdat het ‘hoort’. Ik verzacht de pijn door mezelf aan te praten dat het anders ook wel heel lastig wordt een beetje fatsoenlijk te functioneren in de maatschappij.
Dat helpt, maar moeten moet meestal gewoon van mezelf.
Mat van der Heijden, Omdat alles mag, 2021, potlood-papier, 32,5-25 cm
