Soms maak ik wel eens iets, dat ik niet goed kan plaatsen. Het past gewoon niet. Maar toch heeft het wel wat. Met tape startte ik een jaar of 6 geleden op houten paneeltjes stukken weg te werken, letterlijk af te plakken. Dat wat in het schilderwerk niet uitkwam werd simpelweg onder een laag tape geplakt.
Maar het “tapen” an sich had ook wel iets, dus plakte ik gewoon een hele serie paneeltje vol tot frivole, abstracte composities om daar vervolgens met een tacker heel ritmisch een lading nietjes doorheen te jagen die overigens ook nog de functie hadden de tape enigszins op de plaats te houden.
Na jaren heb ik de werken tevoorschijn gehaald.
Het past.

Mat van der Heijden, Zonder Titel (11-luik), 2016, tape-board, 237-144 cm