Voorgevoel. Iedereen weet wat ik bedoel, iedereen herkent het, iedereen heeft het wel eens. Een ongrijpbaar fenomeen. Een samenloop van omstandigheden maakt een bepaalde verwachting waar, maar dat is niet wat ik hier bedoel. Ik doel meer op een plotselinge confrontatie, een moment, of een “uit het niets” opkomende benauwing of bevrijding.
In hoeverre gevoel en hersenen met elkaar overweg kunnen, weet ik niet. Dat het regelmatig botst, des te beter. Of ik er iets mee kan, laat ik in het midden. Waar een wil is, is een weg; maar geldt dat overal en voor iedereen?
Wat ik wel met zekerheid kan zeggen is dat voorgevoelens bij mij in ieder geval net zo snel weer weg zijn, als dat ze kwamen. Bezinning rest. Altijd later, wellicht is dat ook beter.