Wie vijftig jaar geleden de Amerikaanse serie Columbo volgde, herinnert zich ongetwijfeld de ‘ondervraag-tactiek’ waarbij de detective na een vragenrondje de verdachte in een ogenschijnlijk comfortabele setting achterliet maar dan geheel onverwachts keerde om vervolgens zijn meest prangende vraag te stellen. Toeslaan als de vijand zich veilig voelt.
Zelf ervaar ik vaak het tegenovergestelde; na een telefoongesprek, een doktersbezoek of zomaar een informatief vragenrondje in een winkel, realiseer ik me later juist het nodige niet onder de aandacht te hebben gebracht.
Waarschijnlijk bestaat het sluitend verhaal enkel in mijn hoofd; wie alles weet is klaar, over en uit.
Nog iets (2024), potlood en aquarel op papier, 32,5 x 25 cm
