Ik weet nog dat ik vellen papier op de rol van de typemachine draaide en er woorden of zinnen op plaatste om met (kleur)potlood mijn gedachten te verbeelden. Ook dat mijn toenmalige Amsterdamse galeriste me bezorgd attendeerde op de kwetsbaarheid van type-inkt: “Daar staat over een paar jaar niets meer, Mat!” Het scheelt dat bijna alle werken in een donkere lade zijn opgeborgen; goed geconserveerd zal ik maar zeggen.
Waarom ik destijds juist het woord ’tolerantie’ als titel gebruikt heb, weet ik niet meer. Waarschijnlijk een persoonlijke ervaring. Het mooie van ouder werk is, dat het naarmate de jaren verstrijken een eigen leven gaat lijden, dat het op een later tijdstip opnieuw, en soms heel anders, geïnterpreteerd kan worden.
De inkt staat er nog, de inhoud ook.
Tolerantie, 1991, 24-18,5 cm, potlood-inkt-papier
