Tijdens mijn wandelingen door het veld zijn behalve hazen ook fazanten regelmatig te spotten. Maar waar een haas het vanaf ruime afstand al op een lopen zet, blijft een fazant vaak zitten om pas op het laatste moment een drafje in te zetten of met enkele krachtige slagen laag over het akker de vlucht te nemen.
Gezeten in een heerlijk voorjaarszonnetje op het dakterras bij mijn dochter, passeren enkele mussen die pijlsnel over de reling schieten om enkele meters verder in de kruin van een esdoorn neer te strijken. Onder me hoor ik voorbijgangers te voet passeren, geen weet hebbende van de mussen, noch van mijn verblijf ruim boven hun leefwereld.
Wat men niet ziet, is er niet.
Tot de woorden komen.