Als uitvoerend kunstenaar zijn mijn voltooide werken vrijwel meteen van de radar en gaat alle aandacht naar wat me op dat moment of in de nabije toekomst bezig houdt. Lopende het traject verandert er nogal eens wat; het kan altijd beter. Natuurlijk is het heerlijk om uiteindelijk iets neer te zetten, maar al ruim voor de streep zie ik altijd andere te bewandelen wegen. Zou het zo ook kunnen?
Ik stel me een verzamelaar juist voor als iemand die het resultaat koestert en daarmee de weg terug aflegt om zo in de wereld van de kunstenaar of het werk te belanden. Je als toeschouwer mee laten zuigen in een andere dimensie. En als verzamelaar die dingen dan ook graag te willen hebben.
Indien na jaren verzamelen het moment komt om toch afstand te nemen van al die briljantjes, is een schenking aan een museum natuurlijk een prachtige optie om het kijken en beleven te kunnen delen. Uiteindelijk is alles van iedereen en niemand.
De kunst van het geven – Museum Van Bommel Van Dam
Reinier Lucassen, Arte et Scienza, Der Eeuwigkeit, 1987, 1995, acryl-doek, acryl-doek in De kunst van het geven – Van Bommel Van Dam – schenking van Lily en Henk van Mulukom
