Het is alweer enkele maanden geleden dat we in een heerlijk zonnetje van Faro naar Sevilla reden. Eindeloos oleander in de middenberm van de autosnelweg volgend. Maar ook de Spaanse olie- en gasmaatschappij “Repsol” blijft maar in mijn hoofd rond tollen. En dan niet het logo, of een ander beeld maar het woord. REPSOL.
Van Shell, Phillips of Apple is het juist het logo dat blijft hangen. Als beelddenker ben ik (maar waarschijnlijk de mensheid in het algemeen) enorm gevoelig voor plaatjes die zich als zelfstandige dingen in mijn brein nestelen. Daar varen bedrijven en reclamebureaus zeer wel bij.
Maar ook verkeersborden, waarschuwingssignalen, bouwtekeningen etc. maken dankbaar gebruik van symbolen, logo’s en eigen tekens. Dat mijn geest toch zo gevoelig is voor letters of lettercombinaties, neem ik maar voor waar.
Letters zijn te voelen.
Dogma, 2024, olie-mdf, 30-30 cm
