Zondag bezochten we met vrienden die zelden een museum van binnen zien museum De Pont in Tilburg. Het was redelijk druk, we dwarrelden eerst samen en later afzonderlijk door een museum dat alleen al vanwege het gebouw zeer de moeite van een bezoek waard is.
De experimenten van Sigmar Polke, embleem-achtige, historische onderzoeken van Kasper Bosmans, maar vooral The things I used to do van Hans Broek, waarmee de schilder indrukwekkende werken vol beklemmende beelden en herinneringen uit ons VOC-verleden met klodders olieverf op immense doeken uitsmeert, maakte veel indruk op me.
Ook de prachtige, wandvullende video-installaties van o.a. Maya Watanabe blijven in mijn hoofd tollen. ‘Maar wat heb ik nu eigenlijk gezien?’, verzuchtte mijn vriendin bij het uitlopen van een video-locatie.
Een vraag die doorlopend gesteld zou moeten worden.