De harp heeft twee belangrijke ambassadrices, de Nederlandse Lavinia Meijer en de Vlaamse Anneleen Lenaerts. Hoe een blind date kan leiden tot wereldsucces.
Eigenlijk wilde ze niet echt aan de harp. Anneleen Lenaerts (Peer, 1987) kende het instrument niet en had schrik voor eelt op haar vingers. “Het was niet mijn eigen keuze, meer een soort blind date, opgezet door mijn omgeving.” Dus bleef ze tot haar achttiende ook piano spelen, eveneens op hoog niveau. Zowel op de harp als op de piano won ze de ene na de andere prijs. Uiteindelijk gaf de inspiratie van docente Lieve Robbroeckx de doorslag.
Die prijzen mag ze graag relativeren. “Ze zijn wel belangrijk maar het zijn momentopnames. Na de prijzen volgen de concerten en de cd-opnamen maar ook dat zijn momenten. Een echte carrière komt nadien pas.”
In haar geval in 2010 toen ze – 22 jaar oud – als harpiste de auditie won voor de Wiener Philharmoniker. “Toen pas had ik het idee in de echte muziekwereld te staan.” Dat behoeft enige uitleg. “De harpwereld is klein en staat naar mijn mening te weinig in het echte muziekleven. Ik hou van die wereld, maar in een groot orkest kom je met andere musici in aanraking, je krijgt een veel bredere kijk op muziek.”
Ze verontschuldigt zich bijna dat haar carrière op rolletjes loopt. “Ik heb zelf nooit doelen voor ogen gehad. Ik speelde gewoon graag harp.” Toch viel het haar zwaar om vrienden en familie achter te laten om zo jong in Wenen te gaan wonen. Al is ze ook bijzonder vaak onderweg. Na concerten in Hasselt en Heerlen toert ze door de VS en Zuid-Korea. En er is nieuws. Ze heeft net een exclusief contract op zak van Warner Classics, waarvoor ze overigens al eerder twee cd’s opnam. Ze kan het zelf amper geloven.
Wie harp speelt is vooral aangewezen op het Franse repertoire. Claude Debussy en Maurice Ravel waren de eersten die interessante muziek voor harp schreven. Solo-harpisten moeten het vooral hebben van transcripties, stukken die ‘vertaald’ worden voor hun instrument. Zo speelde Anneleen Lenaerts een cd vol met stukken van Liszt en Chopin. “Het lijkt wel of die voor harp zijn geschreven.”
Waar collega Lavinia Meijer vooral de nieuwe muziek opzoekt – Philip Glass, Ludovico Einaudi – blijft Lenaerts vasthouden aan het klassieke repertoire. “Ik vind het prachtig hoe Lavinia de harp naar het grote publiek brengt, maar ik denk dat er nog heel veel te spelen valt bij de klassieke componisten.”
Anneleen Lenaerts speelt met strijkkwartet Quatuor Zaide op 9 februari in cultuurcentrum Hasselt en op 12 februari in Theater Heerlen. ccha.be en plt.nl
