David Roosenberg
Weert, 1975
Maastricht Academy of Fine Art and Design in Education

David Roosenberg is een ‘oudje’. In 2004 studeerde hij af, in 2004 studeerde hij af; dertien jaar later komt hij terug om opnieuw af te studeren. De eerste keer werd hij opgeleid als autonoom beeldend kunstenaar en vertrok hij na zijn afstuderen in een spontane bui naar Berlijn. Hij bleef er negen jaar plakken, maar de metropool bracht hem dichter bij de muziek, meer dan bij de beeldende kunst.

Roosenberg is keramist maar, maakt tegenwoordig ook animaties. In Berlijn verdiende hij, als veel van zijn vakbroeders, zijn geld in de horeca. Toch zegt hij gevormd te zijn door de donkere kant van de stad, wat vooral doorklonk in de elektronische muziek die hij maakte.

“In het laatste jaar van mijn verblijf wandelde ik een atelier binnen in de straat waar ik woonde. Dat was het keerpunt. Vanaf dat moment ben ik weer over kunst gaan nadenken.”

Vanwege de liefde keerde hij terug naar Maastricht. “Jij bent een echte docent”, liet zijn lief zich ontvallen. “Daar moest ik eerst niks van weten, maar langzaam groeide ik toch naar het idee toe. Een kunstenaar is vaak op zichzelf gericht. Een docent gééft. Dat vind ik mooi.”

Dus meldde hij zich opnieuw bij de academie, nu bij de docentenopleiding. “Behalve vakkennis kan ik de wereldwijsheid die ik in Berlijn heb opgedaan overdragen op anderen. Ook moet je als docent radicaal zijn, tegen de stroom ingaan om tot vernieuwing te komen. Toevallig is radicaal ook het thema van de eindexpo van de docentenopleiding dit jaar.” Wat hij precies gaat doen weet hij nog niet. “Ik sta voor alles open, van middelbaar onderwijs tot educatie in een museum. Misschien doe ik nog een master om in het hoger onderwijs terecht te komen.”