Joost Corvers
Helvoirt, 1994
Maastricht Academy of Architecture
“Oriënteren op de eerste jaren na deze opleiding vind ik lastig. Zo vaak mogelijk over je opties praten, hoor ik vaak, dan wordt het vanzelf duidelijk. Ik twijfel tussen een master in België en een master hier aan de academie. België betekent deels studeren, maar ook vier dagen per week werken bij een architectenbureau. In de praktijk betekent dat meestal lijnen van A naar B trekken, details uitwerken. Dat trekt me niet zo. Het voordeel is wel dat ik me na die master architect mag noemen. De master in Maastricht is meer gericht op interieurachitectuur. Het voordeel is wel dat ik hier veel meer ruimte heb voor onderzoek en het uitwerken van eigen plannen, voor mezelf ontwikkelen.
Misschien ligt de toekomst ook wel veel meer in het herbestemmen dan in nieuwbouw. Kijk naar Strijp-S in Eindhoven. Of naar hoe interieurontwerper Axel Vervoordt een oude jeneverstokerij aan een kanaal op een kwartier rijden van Antwerpen heeft omgetoverd tot een enorme kunstgalerie, en daarmee de omgeving heeft veranderd van een no-go area tot een hippe plek.
Voor mijn afstuderen werk ik aan een soortgelijke opgave. Het omvormen van de oven van een voormalige steenfabriek in Vuren, aan de Waal, tot een functionele ruimte. Eigenlijk is het meer een oude machine dan een gebouw. De baktunnels probeer ik bruikbaar te maken door er cirkels in aan te brengen. Zo ontstaat ruimte voor tentoonstellingen over de streek, met vlakbij Fort Vuren en aan de overkant van de rivier slot Loevestein. Voor bovenop ontwerp ik een restaurant. In de vroegere situatie was er al een houten kap waaronder materialen lagen te drogen. Daar laat ik me door inspireren. Al wil ik niet per se historiserend werken. Het nieuw dak kan ook een heel andere vorm krijgen dan het oude.”
