Het betere knip- en plakwerk

in zijn atelier. En o ja, er komt ook nog verf aan te pas, want Drissen is een schilder – al laat hij in het Kröller-Müller Museum vooral collages zien.  Er hangen en staan er zo’n dertig, van wat ouder tot zeer recent werk. De tentoonstelling Paul Drissen, Short Cuts is er een in de reeks Met Verf, waarin het museum hedendaagse kunstenaars laat reflecteren op de kunsthistorische traditie. En dat is precies wat Drissen doet, met zijn voorliefde voor abstracte kunst zoals die werd gemaakt door illustere voorgangers als Matisse, Mondriaan en Van Doesburg. Paul Drissen, Ghostpainting (2013). foto Peter Cox Het werk van die reuzen ligt aan de basis van Drissens collages. Hij kopieert ze niet, hij plakt soms een foto van een schilderij op zijn doek en schildert daar dan weer over- en omheen. Of hij gebruikt eenzelfde compositie als een voorganger en gaat daar vervolgens mee aan de slag. ‘Ghostpainting’ heeft hij het zelf wel eens genoemd en daar zit wel wat in. Maar, het is Drissen vooral te doen om het gevoel dat zijn werk oproept; de verwijzing naar die abstracte traditie is niet meer dan een kapstok. In zijn eigen woorden: ‘Ik wil die naïeve, maar ook hoopgevende ambitie weer naar de oppervlakte halen, niet als boodschap, maar gevoelsmatig, als sentiment.’ Met dat gevoelsmatige zit het meer dan goed. Drissen knipt, plakt en penseelt composities in elkaar die staan als een huis, maar ook altijd wat schuren. Daarnaast heeft hij een goed gevoel voor kleur. Hij kan de tempera en pigmenten zeer transparant op het linnen aanbrengen en dan sta je als kijker zomaar plots in een donker bos. Of hij plakt een foto van een houten stoel op een okergeel vlak en dan stap je met heel zomers gevoel de zaal uit.  Paul Drissen, Short Cuts. T/m 14.01 in het Kröller-Müller in Museum, Otterlo. krollermuller.nl