Nog even en Facebook en Instagram zijn een combinatie van de blaadjes Privéen Story en een doorsnee reclamefolder. Dat mensen dol zijn op de privélevens van anderen begrijp ik wel; het is bekend dat deze tijdschriften hiermee goede zaken doen. Maar dat mensen met de regelmaat van de klok zélf hun privéleven met de hele wereld willen delen, daar laat mijn gezonde verstand me in de steek. Iedereen en alles heeft het over het beschermen van privacy, kabinetten kunnen erop stranden, maar je eigen privacy bewaken is een uitzondering geworden.
Hele familiealbums worden publiek gemaakt, met baby’s, peuters, oma’s, buren en vrienden in allerlei omstandigheden en bij een diversiteit aan gelegenheden. Ik voel me altijd een soort voyeur als ik het voorbij zie komen. De meest persoonlijke vakantiekiekjes in de meest gevarieerde oorden worden je ongevraagd gepresenteerd. Dan heb ik het nog niet over de restaurantfoto’s waar ze zijn ‘ingecheckt’ en men de behoefte voelt om de wereld ervan in kennis te stellen hoe laat ze aan tafel zitten bij die hippe Italiaan in Lutjebroek. Als je pech hebt, krijg je ook nog de foto’s van alle geserveerde bordjes voorgeschoteld.
Welke sensatie kan dit geven aan degene die deze informatie post? Hoe meer duimpjes in de lucht, hoe groter het vermaak? Hoe geiler op jezelf? Hoe trotser op de baby? Groeit je ego als je met de wereld deelt waar het verjaardagspartijtje plaatsvindt als je kind vier wordt? En is het nou echt belangrijk hoeveel cadeautjes er tussen de gepersonaliseerde ballonnen liggen?
Was het vroeger al een beproeving om je, op bezoek bij vrienden, door de dia-avonden heen te worstelen waar hun vakantiebelevenissen op de muur werden geprojecteerd, de sociale media maken het tegenwoordig nog veel erger. De variaties in selfies kunnen elkaar nauwelijks overtreffen. Van gestrekte benen met een glaasje bubbels erbij tot portretten, geposeerd voor overbekende monumenten. Alsof we niet weten hoe de Dom in Milaan er uit ziet of de Ponte Vecchio in Florence. En liefst op de voorgrond in theepotstand en de lippen getuit! Uiteraard alles gefotoshopt, want met rimpeltjes, vlekjes of putjes op armen of benen verdien je geen duimpjes! Het schaamrood stijgt me regelmatig naar de kaken als ik het allemaal voorbij zie komen. Privacy gegarandeerd – laat Mark Zuckerberg maar schuiven…