Natuur versus ordening bij Bert Loerakker

Mondriaan en een van Dick Ket. Abstract versus figuratief. ‘Tussen die twee gebeurt het in de schilderkunst’, zei pa Loerakker – of woorden van die strekking. Dat zijn vader protestant was en zijn moeder katholiek; ook dat heeft het kunstenaarschap van Bert Loerakker (Breda, 1948) beïnvloed. Je kunt dat terugzien op de overvolle tentoonstelling in Museum Helmond met werk uit de periode 1997-2023, een presentatie waarin tegenstellingen de hoofdrol vertolken. Bert Loerakker, Zonder titel. foto Peter Cox Wat ooit begon met vrijwel lege, witte doeken, wordt na verloop van tijd ingeruild voor tweeluiken. Met links een organisch, min of meer figuratief deel – zeg: de natuur. En rechts een geometrisch deel – zeg: de ordening. Soms is die natuur amper te herleiden; zijn het vage, vlot opgezette vegen die minimaal duiden op zoiets als een landschap. Dan weer zijn boom- of waterpartijen duidelijker in beeld. De ordening rechts bestaat soms ook maar uit een kleur. Dan weer uit horizontale banen. Bij een aantal werken zijn die banen in een toon gepenseeld, dan weer is het een bonte verzameling van allerhande kleuren. In een bepaalde periode heeft Loerakker de doeken een ronde kant meegegeven, of zijn er inhammen in de schilderijen aangebracht. Want denk niet dat hij een trucje toepast; Loerakker is goed in staat zichzelf opnieuw uit te vinden. Kijk maar naar het werk dat hij heeft gemaakt na januari 2008, toen de Cacaofabriek in Helmond in vlammen opging, incluis zijn atelier. Hij was alles kwijt. Maar hij herpakte zich. In zijn diptieken komt Loerakkers drang om tegenstellingen samen te brengen goed tot uitdrukking. Alsof het katholicisme en protestantisme versmelten tot een nieuw geloof.  Bert Loerakker, Zonder titel. Schilderijen 1997-2023. Van 12.04 t/m 29.09 in Museum Helmond. museumhelmond.nl