Wees eerlijk beste lezers, we worden niet verwend als het gaat om mooie winkels these days. Ik weet niet hoe het u vergaat, maar ik zou werkelijk niet weten wat ik op dat vlak in de gemiddelde Nederlandse binnenstad of shopping mall te zoeken heb. Ja, iets kopen wat na een online bestelling niet meer op tijd voor vakantie of een verjaardag bezorgd wordt, dat nog wel. En dan te bedenken dat ‘shoppen’ ooit een heerlijk tijdverdrijf was.
In de jaren vijftig ontving de burgemeestersvrouw van het door de oorlog zwaar getroffen Rotterdam haar bezoek wel eens op de nieuwe Lijnbaan in plaats van thuis op de thee, trots als ze was op de eerste autovrije winkelstraat van Europa. Winkels waren opwindend, nieuwe collecties en producten lokten kijkers en kopers, popsterren signeerden er hun platen, kinderen keken weken uit naar de komst van Sinterklaas en daarna naar een sprookjesachtig verlichte kerstboom.
Je kunt je er vandaag niets meer bij voorstellen, maar ooit waren etalages attracties van jewelste; inmiddels zijn ze de sluitpost op de begroting. Ja, alles is een shopping experience, maar in bladstil water is elke rimpeling een golf natuurlijk.
In alles probeerde Rosada de ideale shoppingmall te zijn.
Ik bedacht dat, toen ik, na lang en een beetje snobbery tegenstribbelen, de Designer Outlet Rosada te Roosendaal bezocht (‘Roosendaal nodigt je uit!’). Er is overigens ook zo’n Outlet in Roermond (‘We are Roermond!’). De eerste poging was gestrand wegens de enorme file die mijn gerichte jacht op een paar vakantieslippers aanvankelijk belemmerde. Zou het toch de combinatie van het idee van aantrekkelijk design en korting zijn die zo onweerstaanbaar uitwerkt op de gemiddelde Nederlander?
Aangekomen op een rustiger dag trof me het aanbod, dat mij ineens… aantrekkelijk voorkwam. In alles probeerde Rosada de ideale shoppingmall te zijn. Alle winkels waren gevuld met assortiment dat afgestemd was op een geheel gelijksoortige groep koopkrachtige consumenten. Het was er schoon, er was hier en daar plek om te zitten, er was een speelplaatsje met daarin een vader en zijn kinderen. Het was er, kortom, bedwelmend saai. Maar dan net iets minder saai dan de gewone winkelstraat. Een rimpeling die even een golf leek, net wat u zegt.
Dit artikel is onderdeel van &PAPER en valt buiten de verantwoordelijkheid van de ZOUT hoofdredactie.