Om als groep een doel te bereiken, is het wel handig eendrachtig dezelfde weg te bewandelen. Achter de fanfare. Ook in de carnavalsoptocht is het volgen van de muziek een prachtig middel om bij elkaar te blijven. Niet te moeilijk doen; gewoon aansluiten.
Op zijn kantoortje oefende mijn vader zijn bugel-spel om op de vrijdagse repetitie een nootje mee te kunnen blazen. Maar met alle andere “verplichtingen”, een opgroeiend gezin en zijn fanatieke tennisspel was zijn tijd spaarzaam, zeker toen mijn ouders een authentiek pand in het dorp kochten om vervolgens ruim vier jaar te gaan verbouwen.
Het instrument verdween in de koffer om er nooit meer uit te komen. Jaren later vroeg hij me een cassette van Erik Satie te kopiëren, die ik op zolder bij het schilderen afspeelde. Hoewel de muziek niet uit zijn leven verdween, kwam de behoefte deel uit te maken van een gezelschap niet meer terug.
Hij was niet zo’n volger, denk ik.
MAT VAN DER HEIJDEN
“Fanfare”
(deux)
2020
potlood-aquarel-papier
32,5-25 cm
