Daria: Brandstichters

zijn bloedstollende onderzoek naar wat er écht gebeurd zou zijn rond de brand in 2003 waarbij de excentrieke miljonair Ewald Marggraff met zijn hondje omkwam op zijn gigantische landgoed in Vught. Je valt van de ene verbazing in de andere, luisterend naar hoe Heijmans als jonge speurhond een verhaal ontrafelt dat het midden houdt tussen een Zweedse krimi, Brabantse folklore en een zinderend potje Cluedo. Inclusief verdwenen schilderijen en een mysterieuze tuinman. Heijmans is een begenadigd verteller met een poëtische blik, en creëert samen met muzikant Amir Vahidi een melancholisch universum waaruit je niet meer weg wil. Perfect om te beluisteren tijdens donkere dagen in combinatie met een dekentje, kaarslicht en een goed glas wijn. Een remedie tegen de winterdip, gratis toegankelijk voor iedereen met een internetverbinding. En goed nieuws voor de mensen die al fan zijn: in de wandelgangen gonst het over een op komst zijnde televisieserie.

Goede kunst heeft de neiging zich op een indringende manier met je leven te bemoeien.
Op oudjaarsnacht stond weer het halve land in lichterlaaie. Een vader en zijn zoon zijn gestikt in de lift van een flat, verschillende mensen zijn ogen kwijtgeraakt en hulpverleners zijn belaagd en bekogeld. Allemaal omdat we particulier vuurwerkbezit niet willen verbieden. Want onze tradities zijn ons heilig. Geen gekwetste bevolkingsgroepen, afgefikte ledematen of dodelijke slachtoffers die daar verandering in kunnen brengen.

Toen mijn vriend afgelopen voorjaar in mijn kleine appartement in Amsterdam introk, huurde hij twee opslagboxen in Zoetermeer om zijn inboedel tijdelijk in op te slaan, tot we samen een groter huis zouden vinden. Vanochtend maakte hij me met betraande ogen wakker. De hele opslag is in rook opgegaan nadat vuurwerk brand in de nabijgelegen papierfabriek heeft veroorzaakt. Zijn dierbare schilderijen zijn in de as gelegd. De gitaar die nog van zijn opa was geweest. Alle kinderfoto’s van zijn zoon.
Het zijn maar spullen denk je dan, het is niet je huid of je kind, maar mijn lief is vannacht wel een stukje van zijn geschiedenis kwijtgeraakt. Alleen maar omdat we ons met z’n allen krampachtig vasthouden aan die zelf ontstoken halve seconde sterrenstof. Wat zijn we toch merkwaardige wezens. Soms hoop ik dat er iemand is die hoofdschuddend op ons neerkijkt. Op onze koppige, hardleerse en pyromane neigingen. Schitterend idee voor een podcast lijkt me dat: een godfiguur die redactioneel commentaar geeft op actuele stommiteiten die de mens begaat. Met veel kritische inzichten en de nodige harde grappen, uiteraard. Als iemand zich geroepen voelt mag hij ermee aan de haal. Ik ga een schilderij zoeken voor mijn geliefde.