Samen tegen corona? WIDO SMEETS kan het niet meer horen.
We waren op tv, laatst. Bij het NOS Journaal nog wel. We behoren tot de ruim 10.000 grensondernemers die van het ‘crisisteam’ in Den Haag, dat zich ondanks het #samen-tegen-corona-geslijm beklaagt over de afnemende solidariteit in het land, het verder mogen uitzoeken. Met zijn tienduizenden kunnen we geen beroep doen op de TOZO-regeling, de overbruggingssteun voor de kleine krabbelaars van 1050 euro per maand.
Als de grens door de Randstad zou lopen, was het eind maart al geregeld geweest.
Enfin, het regende reacties na het Journaal-item, dezelfde avond al en de dagen erna, ze kwamen uit het hele land. Tientallen mensen wilden me bevrienden via LinkedIn, waar ik enkele jaren geleden al ben uitgestapt. Een kameraad uit militaire dienst, toen we op de Lüneburger Heide vrijheid & democratie lagen te verdedigen tegen de bolsjewieken, meldde zich. Hij had mij herkend – niet mijn gezicht, maar mijn naam… Een vriend uit Amsterdam constateerde dat Zuiderlucht door het Journaal-item toch maar mooi in alle woonkamers in den lande was neergedaald.
Klopt, al is het de vraag of we er wat aan hebben nu we met Zuiderlucht na drie gecancelde edities uitgeteld op onze rug liggen.
Verder kreeg ik een digitale knuffel van een vriendin van vroeger en was er een bericht van een mij onbekende grensonderneemster die meldde dat ze de strijd heeft opgegeven. Ik citeer: ‘Ik heb zeven weken hemel en aarde bewogen om het voor elkaar te krijgen. Met iedereen heb ik gemaild. Ministerie, overheid, SVB, BBZ, KvK, Kassa, ombudsman, media, journalisten, advocaten, RVA, VDAB, OCMW, SOLVIT, gemeente etc. Woedend en heel verdrietig. Mijn partner gaat de zaak nu verlaten. Zonder bijstand gaat het niet lukken.’
Samen tegen corona? Ik kan het woord ‘samen’ niet meer horen.
Tussen al die reacties zaten geen bestuurders en politici, die zich door de misstand met de grensondernemers toch aangesproken mogen voelen. En welgeteld één reactie uit de cultuursector, waar we nu ruim dertien jaar actief zijn.
Of me dat verrast? Niet echt. Waarom ik het dan opschrijf? Omdat je, tegen beter weten in, tóch hoopt dat je iets hebt losgemaakt in die parallel-universa waar de woorden ‘mij, mezelf en ik’ met neonletters worden geschreven.
Nu we het er toch over hebben: waar is de zogenaamde ondernemerspartij VVD nu we haar nodig hebben? Zijn tienduizend onderuitgehaalde ondernemers niet meer genoeg om een mankerende regeling aan te passen?
Waar is de PvdA, de partij van verheffing van de kleine luiden – en van Lilianne Ploumen, die als dochter van een Maastrichtse melkboer van wanten zou moeten weten. En waar is Martijn van Helvert, de volkstribuun van het CDA die Limburgers naar Den Haag noodt om in zijn werkkamer het Bronsgroen eiken te komen zingen?
We zullen aan ze denken, komend voorjaar, bij de verkiezingen.
WIDO SMEETS
