Een mislukte botoxbehandeling

HUMBLE van Renée van Trier in De Pont in Tilburg waarin ze de spanning onderzoekt tussen schijn en werkelijkheid. Vol overtuiging kruipt ze in de rol van het in roze gestoken meisje. In de verduisterde ruimte ernaast liggen allerlei voorwerpen op de vloer, zoals glimmende dolfijnen, mishandelde poppen en de pakjes die Van Trier aan heeft in haar films. Er staan twee schermen. Op het ene geeft Van Trier, zittend op een kruk, een performance met een dolfijn en een pop. Er klinkt onheilspellende muziek, vervormd en vreemd, soms luid, dan ingetogen. Op het tweede scherm verschijnen beelden van jonge vrouwen waarbij iets gruwelijks mis lijkt te zijn gegaan bij een botoxbehandeling. Renée van Trier, Humble (2023) Renée van Trier (Tilburg, 1987) is moeilijk in een hokje te vangen. Haar werk schuurt en schrijnt, speelt met de toeschouwer en is komisch en triest tegelijkertijd. Ze geeft performances, maakt films en muziek en ze schildert. Van meet af aan was het voor haar duidelijk dat haar eigen identiteit het thema van haar kunst zou moeten worden; ze haalt alles uit zichzelf. Haar optredens zijn behalve vermakelijk ook ongemakkelijk. There is Something Wrong with Me was de titel van een eerdere performance; nu gaat het over kinderen die aanvankelijk een grote belofte lijken, maar tegelijkertijd ook een risico vormen. I Want the Best for my Children klinkt het voortdurend, als een mantra waarbij je steeds grotere vraagtekens gaat plaatsen. In De Pont verzorgt Van Trier op zondagen performances in haar installatie waarbij ze de thematiek van de expositie verder uitdiept. En ze maakt ook nog een album bij HUMBLE, zoals ze al eerder deed; de negen tracks tellende langspeelplaat heet Something We’ve Lost. Renée van Trier, HUMBLE, T/m 03.09 in De Pont Tilburg. depont.nl