Ik zeg liefde
II
Aan het einde van de dag wordt god weer opgeborgen in een woord.
Aardappels, kolen, pastinaken: ook de aarde tuimelt in haar ruime zakken terug.
Landmassa’s slaan het duister om als dekens, aan de hemel vonkt
een nachtnet van sterren of zijn het schepen?
Weet je liefje, jij zit jezelf niet in de weg en zielsgelukkig ben ik
met een vuur gestookt op kolen. Ik leg me te slapen tegen je buik.
Dit is alles wat ik wilde: een huis, ikzelf de vreemdeling daarin.
ERWIN HURENKAMP
Erwin Hurenkamp, Nu we er toch zijn
Amsterdam/Antwerpen, Em. Querido’s Uitgeverij, 2023
