3 – De tafel van Milosz Poëzie verbijstert door te zien dat binnen van buiten wordt gemaakt dat er geen overgang is dat het verschil tussen beide werkt dat een buitenstaander niet staat en zeker niet buiten maar wacht: oneindig binnen dat oneindig binnen is, overal tegelijk dat oneindig denkt in plaatsen, talen en getallen in tafels, messen en blauw porselein dat oneindig verlaten ligt: alles is mogelijk surreëel, onmiddellijk Poëzie verbijstert door te zien dat zijn een tafel is...
