eerste spinsel
zwijgen is van vrouwen, het niet-bestaan, daarom bezitten zij het weten
van voor de tijd dat het denken bestond
van de tijd waarin weten ruimte was
dit geloof je toch zelf niet, zegt mijn tengere minnaar
zijn blouse heeft moerbeivlekken, zijn sigaretten liggen overal, op het tapijt
het dressoir, uitgedrukt in een schaal met zilveren rand met batterijen als knopen
waardoor ik de gordijnen zie branden
ik geloof graag wat ik geloof, is dat niet de grondslag van elke overeenkomst?
daar lieten we het bij, het onweer was geel en we dronken
grappa in de afgekoelde tuin tegen de blinde kale muur, tot de regen
ons naar binnen sloeg waar we niet werden verteerd door welk vuur dan ook
SASJA JANSSEN
Uit: Sasja Janssen, Mijn vader zegt entropie mijn moeder logica
Amsterdam/Antwerpen, Em. Querido’s Uitgeverij, 2024
