Ritmisch, en op maat - Suchan Kinoshita wint Belgian Art Prize 2025

oude kunsttempel, de plekken waar je wacht om naar de hoofdruimtes te gaan. In Japan heet zo’n overgangsruimte die toegang geeft tot een woning een genkan. Zo’n entree past Suchan Kinoshita (Tokyo, 1960), die de ruimte altijd deelgenoot maakt in haar werk, goed.

Kinoshita blijkt, door ook ter plekke werk te maken, goed contact te hebben gehad met suppoosten. Terwijl ze aan de slag ging met wat er zoal voorhanden was, veranderden de ruimten. Een van de suppoosten wijst op een uitstalling van schoonmaakspullen die wel degelijk bij de tentoonstelling horen. Hij heeft er schik in. Zoveel schik dat hij me doorstuurt naar de portretgalerij waar op roze geruit broodjespapier Japanse karakterkoppen zijn getekend, en waarvan er eentje volgens hem onmiskenbare gelijkenis vertoont met een collega verderop. Die geamuseerd op z’n voorhoofd tikt.

Suchan Kinoshita, Gouache on Notebook (2024). Naar een anonieme meester rond 1446. © Suchan Kinoshita

Zie Renovation als een groot decor: een installatie met objecten, klank, tekeningen en afbakeningen. Je volgt haar parcours, losjes en vrij, net zoals Kinoshita haar werk maakte op maat van de ruimtes, de gang, de lichte ronde hal.

Twintig was ze toen ze vanuit Japan naar Keulen ging om muziek te studeren. Later werkte ze voor een theatergezelschap. Het is te merken. Platen, planken, rollen. Deze overblijfselen van eerdere tentoonstellingen stak ze ineen in een carrousel, in een rek. Als waren het partituren, ritmisch achter elkaar gezet en gehangen.

Her en der zijn kleine gouaches en aquarellen opgehangen, steeds dubbele pagina’s uit een gelinieerd boekje. Samen met de portrettengalerij eert ze zo Hokasai Katsushika, de meester van de prentkunst. Hij noemde zijn snelle schetsen ‘manga’, wat overvloed en grotesk betekent. Bij zowel Kinoshita als Katsushika gaat het over tekenen en schilderen wanneer je er zin in hebt. Over Japanse fijngevoeligheid.

Op een tafel liggen geprepareerde diakijkertjes. Vergaap je aan de kleinoden die je plots gedetailleerd ziet. Van kettingslotje tot gordijnrails-oogje. En dan te bedenken dat ik er net nog eentje heb weggegooid. Ik had geen zin om te bedenken van welk gordijn het was en ik leek niets te missen. Hier kijk ik er verwonderd naar.  

Suchan Kinoshita, Belgian ArtPrize 2025. T/m 19.06 in Bozar Brussel. bozar.be