“Is er leven op Mars?”, vroeg David aan zijn publiek. De mannen van The Bad Plus talmen niet over een antwoord. “Natuurlijk is er leven op Mars.” Om meteen maar het bewijs te leveren: een vette jazz-verzie van Bowies meestersong. door Emile Hollman
Soms moet je je oren echt even de tijd geven. Zeker, er is een clou, maar wat is het ook weer? Dit is wat de drie mannen van The Bad Plus doen: ze bakken jazz van pop (en schrijven net zo goed eigen nummers). En in het geval van Life on Mars, google maar eens wat ze er in Sydney van bakten in The Basement Night Club in 2008.
Er is verder geen peil op te trekken wat de drie musici uit Minnesota (contrabassist Read Anderson en drummer David King) en Wisconsin (pianist Ethan Iverson) aan repertoire voeren. Ze spelen net zo makkelijk een hele serie Nirvana, maar draaien hun hand niet om voor How Deep is Your Love (Bee Gees) of We are the Champions van Queen. Met dat verjazzen van popsongs werden ze beroemd, kregen er vervolgens tabak van om vorige zomer weer voort te gaan op het zelfde pad. Lang speelde het trio, dat opgericht werd in 2000 in New York, uitsluitend instrumentaal maar inmiddels zijn er cd’s met bijvoorbeeld zangeres Wendy Lewis. Volgens Read Anderson leveren alle bandleden muziek. Vervolgens wordt er naar hartenlust geïmproviseerd, want dat blijft de basis van de groep, ook als ze gebruik maken van kant en klare popliedjes. Volgens Ethan Iverson moeten we de magie van The Bad Plus vooral zoeken in de tijd dat de drie musici samen spelen: ze kennen elkaar – ook muzikaal – van haver tot gort. David King: “Waar we ook spelen, er gebeurt altijd iets onverwachts waarop we moeten reageren. We hebben geen leider, niemand speelt een rol die is vastgelegd, dus iedereen is verantwoordelijk voor ritme of melodie en alle drie kunnen we, wanneer we maar willen, interrumperen of de song naar een andere niveau tillen.” Anderson in een documentaire op YouTube:: “We kunnen alle drie tijdens een concert een song naar ons toe trekken, dat houdt het spannend en daar gaat het om in de muziek.”
Je kunt zeggen dat de The Bad Plus de grenzen van zowel pop als jazz heeft opgerekt door hun bewerkingen van The Pixies, Blondie, Black Sabbath en noem maar op. “Voor niemand van ons drieën is muziek religie, dus we zijn er noch om de jazz te redden noch om die te vernietigen”, zegt Anderson. “Het boeit ons niet of wat wij doen past in de definitie van jazz. Dat laten we graag over aan de geleerden.”
The Bad Plus speelt op 1 december om 20.15 uur in de Warande Turnhout. warande.be
