JW Roy bij Quarantalks

Full of Strangers, twee van de sterkste americana-albums ooit in Nederland gemaakt. Dat was de JW Roy die we nog dienden uit te spreken als Jay Double-U Wroy. Tussendoor zong hij in het Brabants, Nederlands en Brabo-Nederlands. De teksten waren soms groots, maar nooit te grotesk, de liedjes soms meeslepend, maar te nooit groots. Vaak zijn tekst en lied geen van beide; zijn ze verstild. Dat zijn de allermooiste. Dankzij die stem. Godnondeju, die magnifieke warme stem, waar die rasp zo fraai doorheen snijdt. Een van zijn Nederlandstalige platen noemde hij naar de straat en het huisnummer van zijn Brabantse jeugdvriend Ruud, die allerlei beroepen had (groenteboer, vrachtwagenchauffeur, campinghouder te Polen), maar diep in zijn hart net als JW een muzikant bleef. Ruud speelde mee op enkele platen van JW, en ging een paar keer mee op tour. Laagstraat 443 was de naam van het album, en zijn adres. JW Roys allermooiste nummer staat op dat album en is een zeldzaam hoogtepunt in de Nederlandstalige popmuziek: Dood. Een nummer dat, hoe vaak ik het al heb gehoord, blijft aankomen als een mokerslag. Dat refrein legt in al zijn verpletterende simpelheid de hele crux van doodsangst, de mijne in ieder geval, bloot. “Dood / Gaan we allemaal / Dat weet ik wel / Maar ik wil hier nog niet weg.” Ook prachtig is het nummer van vijf jaar later waarin hij een liefde vraagt te blijven. Want: “Weggaan is zo simpel.” De liefde en de dood; laat die maar over aan JW Roy. JW Roy (samen met Ruud!) in Quarantalks: zondag om 20:30 uur, o.a. via de Facebookpagina van Zuiderlucht.