Lange tijd onderhielden ze een muzikale latrelatie. Nu treden de Australische zanger Scott Matthew en de Portugese componist Rodrigo Leão samen op. “Ik heb maar één hatemail gekregen, van iemand die vond dat ik het bij rockmuziek moest houden.” Door Edo Dijksterhuis
Eigenlijk hebben we het album Life Is Long te danken aan de broer van Rodrigo Leão. Die speelde de voormalig Madredeus-voorman een cd van Scott Matthew in handen, precies op het moment dat hij met de handen in het haar zat. “Ik was bezig met de opnames voor A Montanha Mágica en één van de drie nummers met vocalen was volledig mislukt”, vertelt Leão. “Ik kende Scott niet maar vond zijn stem meteen geweldig: diep, laag en expressief. Hij deed me denken aan David Bowie of Elvis Costello, precies geschikt voor dat ene nummer.”
Omgekeerd realiseerde Matthew zich niet meteen wie die Rodrigo Leão was die hem een demo stuurde. “Toen ik hem googlede bleek hij een van de oprichters van Madredeus te zijn. Als tiener was ik fan! Ik was op dat moment op tournee in Europa maar had geen tijd om naar Lissabon te komen. Dus schreef ik teksten, bedacht een melodie en nam ze op in een Berlijnse studio. Gelukkig vond hij ze mooi.”
En dat was dat. Leão en Matthew dachten niet elkaar ooit in levende lijve te ontmoeten. Matthew ging door met de succesvolle solocarrière die hij opbouwde sinds zijn vertrek bij alternative pop-band Elva Snow. En Leão voegde nieuwe titels toe aan zijn indrukwekkende oeuvre op het snijvlak van filmische kamerpop en modern klassieke muziek. Af en toe schreef hij weer eens een nummer dat een stem behoefde. Dan belde hij Beth Gibbons van Portishead of Neil Hannon van The Divine Comedy. Totdat de naam Scott Matthew weer eens voorbijkwam. Demo’s werden verstuurd en ingezongen. Na een tweede gezamenlijk liedje volgde een derde. Leão: “Toen moest dat album er maar eens van komen.”
Met Leão in Lissabon en Matthew in New York is het opnameproces te typeren als een muzikale latrelatie. De resulterende liefdesbaby kwam vorig jaar ter wereld: Life Is Long. “We hebben anderhalf, twee jaar lang ideeën heen en weer gestuurd”, vertelt Leão. “Ik dacht in eerste instantie dat het niet zou werken op deze manier, maar bij nader inzien heeft het ons misschien juist meer vrijheid gegeven. Omdat we zoveel tijd hadden was er ook geen druk. Dit album is eigenlijk heel organisch tot stand gekomen, zonder masterplan.”
Wat ook hielp is dat het op persoonlijk vlak meteen klikte tussen de Portugese componist en de Australische zanger. “We hebben eenzelfde gevoel voor humor. En belangrijker nog: we delen muzikale voorkeuren, vooral jaren tachtig-bands als New Order of meer recent Radiohead en Coldplay. In mijn eigen composities komen veel invloeden samen, van klassieke muziek tot tango en Braziliaanse pop. Scott kan daar goed mee omgaan en geeft er een extra draai aan. Dat is zijn alternative pop-achtergrond.”
Een ander gemeenschappelijk element: een sterke hang naar ‘romantiek met een snik en een slik’. “Verdriet werkt goed in muziek, er zit poëzie in melancholie”, vindt Leão. Om aangevuld te worden door Matthew: “Als kind hield ik al van ballades. Ik was gevoelig voor verlies, depressie en liefdesverdriet – dat zijn onderwerpen die ik begrijp. Er zit een bepaalde schoonheid in melancholie, iets wat eerlijker is dan geluk. Op dit album hoor je dat het beste in het titelnummer: de combinatie van arrangement en stem levert een solide en bevredigend resultaat op.”
De tournee ter promotie van Life Is Long was voor Matthew een nieuwe ervaring. Niet eerder stond hij met zoveel muzikanten op een podium. “Rodrigo’s arrangementen zijn veel orkestraler dan ik gewend ben. Het is een groot, vol geluid. Het is heerlijk om tegen zo’n muur van strijkers aan te zingen. Maar voor de live optredens hebben we het een beetje uitgedund. Anders was het technisch ondoenlijk.”
Ook nieuw voor Matthew was zijn rol als frontman. “Ik zit meestal tijdens een optreden, verschuil me een beetje. Maar nu moest ik vooraan op het podium staan en mezelf ervan weerhouden niet m’n rug naar het publiek te draaien. Ik was in het begin ook een beetje bang voor de reacties toen we onze eerste optredens deden in Portugal. Rodrigo is immers een grootheid in eigen land. Ik heb uiteindelijk maar één hatemail gekregen, van iemand die vond dat ik het bij rockmuziek moest houden.” Matthew valt even stil. “Vreemd genoeg is dat toch de reactie die je bijblijft.”
Inmiddels werken beide muzikanten weer afzonderlijk aan soloalbums. Matthew is bezig met de opnames voor Odes to Others, waarvan hij stelt dat “de instrumentatie iets grootser is dan mijn eerdere werk, misschien onder onbewuste invloed van Rodrigo”. Leão’s nieuwe project heeft de werktitel The Child, waarmee hij juist terug wil naar kinderlijke eenvoud.
Plannen voor een volgend gezamenlijk album zijn er nog niet. Maar na de tournee zullen ze elkaar zeker bellen. Want, zo stelt Matthew, “het was een samenwerking die bijna vanzelf ging. We moeten op z’n minst nog één nummer doen.”
Scott Matthew & Rodrigo Leão. Op 29 maart om 20.15 uur in de Warande Turnhout. warande.be
