Jeff Wall is in Berlijn en geeft een lezing over zijn werk. Reden genoeg om een zaterdag vroeg op te staan en nog voor de koffie in het Guggenheim te zijn. Aan de man zelf is niet veel spectaculair, maar het is een hoogtepunt om deze kunstenaar live te horen praten. Zijn foto’s – veelal stadsbeelden – komen voort uit een mentaliteit die de kunstenaar als volgt samenvat: “There is no garbage. There is just different states of matter.” En die fotografeert hij. Ook een hoogtepunt was een toneelstuk van Elfriede Jelinek in het Deutsche Theater, Über Tiere. Een mooie mokerslag. De dieren blijken mensen te zijn, mannen vooral, die op het podium in hun lusten te kijk worden gesteld. “Ze bestellen een vrouw alsof het een pizza is.” Na het eten een avond dansen, Soulwax treedt op in een trashy club aan de Spree met de zalige naam Maria am Ostbahnhof. Ze maken de zaal gek, deze band. Elektrodieren zijn het en met suizende oren sta ik ‘s nachts weer buiten en hoor de rivier niet meer. Achteraf een cd van hen gekocht, Nite versions, om het tijdens de afwas nog eens over te doen. Het mooiste boek van het jaar was een klassieker: Stephan Zweigs autobiografie Die Welt von Gestern. Wat een extreem mensenleven; het relaas van een man die teveel heeft meegemaakt. Maar ook een boek om te weten waar je vandaan komt. Het is een gunst dat hij het heeft opgeschreven. Volgend jaar nog eens lezen!