de nacht ontfermt zich over mij en na verstilling tot aan onder de wijzers van de zon geef ik aan hem te kennen zoals hij mij maar ken jij ook de dageraad vroeg hij en wuift loom wat blauwe fotonen en verwachte weerstand weg nog voor de komst van robijnrode uren het afgeworpen zwijgen het begin van weer een ander licht op theorie en met in een tik en tel terug bij af gaat deze verstrooiing tegen want ook de...