Latijn
In een duister woud, zeker,
en het midden al jaren voorbij,
hoefde ik geen volkstaal
meer uit te vinden.
Niets wat ik had te zeggen
kon daarin nog klinken,
mijn woorden waren weer
latijn geworden, onleesbaar, gesloten.
Dichter, klerk, geheime diaken
van de kleinste gemeente,
de afkerige sekte van de verhulde beduiding,
gewend naar zichzelf,
een gnosis van gemaskerde zinnen
in een steeds onherkenbaarder schrift.
CEES NOOTEBOOM
Uit: Cees Nooteboom, Zo worden jaren tijd. Gedichten 2022-1955
Amsterdam, De Bezige Bij, 2023
