of ik even op dat kruisje kan gaan staan dat kruisje
van tape en of ik zodra die man daar zijn hand laat
zakken wil vertellen wat ik te vertellen heb gewoon
pfffff blaas ik mijn hele geschiedenis de wereld in
alsof ik een uitgebloeide paardenbloem ben en
mijn geschiedenis het vruchtpluis dat zich wortelen zal
om zichzelf daar te herhalen alsof een heel eentonig
wijsje dan nog uit je hoofd te krijgen is
rare tijden sta hier duidelijk op het tweede leven van dit
kruisje de taperanden laten los dat is niet erg hij werd
hiervoor vast gebruikt om iets belangrijks bijeen te houden
de band met je familie bijvoorbeeld en nu mag hij languit
aangeven waar ik moet gaan staan zodat het studiolicht
me vinden kan terwijl ik hier een beetje herinneringen
sta te schieten in de roos van mijn bewustzijn
Uit: Emma van Hooff, Placebo mens
Uitgeverij Atlas Contact Amsterdam/Antwerpen