RESTAURATIETECHNIEK
Je lachte, maakte een zwaaiend dansje,
trok de deur achter je dicht en ging naar boven
om te sterven. Dat duurde een paar dagen en
nachten. Met de oudste heb ik je levende lichaam
verplaatst van het ene bed naar het andere,
je gewassen en verschoond waarna je verder kon
met doodgaan. Toen je was vertrokken lag ik
naast je bij het kaarsje en de foto’s. Niemand
miste mij zodat we samen waren. Het was vroeg
in de herfst. Ik wist zeker dat we elkaar opnieuw
gaan zien. Nu kijk ik voor twee: de stammen
zijn zwart maar het blad lijkt van goud. Om dat
goed te hanteren en te zorgen dat er niets scheurt
werk ik met goudkussen om goed te hechten
terwijl ik je beeld herstel in gedachten.
LANS STROEVE
Uit: Lans Stroeve, Sterkteleer
Amsterdam/Antwerpen, Uitgeverij De Arbeiderspers, 2023
