Het silhouet

Schrijfsels van licht
Waarin, wazig te zien
Het gelaat van een man
Of beter, een kind

Een mens wie ik niet ken
maar wel had leren kennen
Een tabula rasa, onschuldig?
De man die hij werd ken ik wel

Wie had gedacht wat van hem
zou worden, op de armen van zijn ma
Terwijl zijn vader, strak in pak
het voertuig al verlaten had

Ik weet niet veel
en ik weet niet of ik dat
weten wil, maar
men zegt mij, dat kind

geschreven met licht
uit een andere tijd
wazig, onschuldig
zou mijn vader zijn

LARS DEN HERTOG

 

Lars den Hertog, Onkruid – Gedichten door LDH
Maastricht, 2021