Het silhouet
Schrijfsels van licht
Waarin, wazig te zien
Het gelaat van een man
Of beter, een kind
Een mens wie ik niet ken
maar wel had leren kennen
Een tabula rasa, onschuldig?
De man die hij werd ken ik wel
Wie had gedacht wat van hem
zou worden, op de armen van zijn ma
Terwijl zijn vader, strak in pak
het voertuig al verlaten had
Ik weet niet veel
en ik weet niet of ik dat
weten wil, maar
men zegt mij, dat kind
geschreven met licht
uit een andere tijd
wazig, onschuldig
zou mijn vader zijn
LARS DEN HERTOG
Lars den Hertog, Onkruid – Gedichten door LDH
Maastricht, 2021