Tweede adem Ik denk dat dit mijn tweede adem is, zei mijn zus. Sterk lijkend op de eerste, maar die eindigde, weet ik nog. O wat een adem was dat, zo krachtig dat de bladeren van de bomen vielen. Ik dacht het niet, zei ik. Nou, ze lagen anders wel op de grond, zei mijn zus. Weet je nog dat we door het park in Cedarhurst renden, , op de bladerhopen sprongen, ze vernielden? Jullie sprongen nooit, zei mijn moeder....
