NN
Je nam me die herfstdag mee naar de rivier
Achter een rietkraag ontkleedden we elkaar
Met de ogen dicht zoals ik je had gevraagd
Gingen we hand in hand het koude water in
Tot we ons buiten zicht dachten elkaar baadden
Met de ogen nog altijd dicht elkaar aftastten
En zoenden ons minnaar en moeder wisten
En vader en kind zo opgingen in het ogenblik
Dat een dag vergleed we verkild terug kropen
Op de kant waar onze kleren gestolen bleken
Ik wekenlang ook door jou ontroostbaar was
Omdat als enige een ander dan wij ons toen zag
MISCHA ANDRIESSEN
Uit: Mischa Andriessen, Het Drogsyndicaat
2021, Amsterdam, Em. Querido’s Uitgeverij
