Thuis is een tijd Hij telde eerst de dagen af, later de jaren hij wacht in spagaat, niet echt hier, niet meer daar. Hij weet dat zelfs zekerheid nu bitter zal smaken. Wil hij hier wel zijn als dat impliceert dat hij moet zwijgen over de pijnen, dat hij noodgedwongen moet gedijen? Mensen noemen hem namen die zijn moedertaal niet kent en voor het eerst ontwaart hij de kleur van zijn huid. Hij weet nochtans zeker dat hij geen geluk...

geluksvogel illustratie

Dit artikel is alleen toegankelijk voor Zout-abonnees.

Log in als u al abonnee bent of klik hier als u het wil worden. U krijgt er geen spijt van!

Abonneer nu