De val i.m. Joost Zwagerman
2
De schoonheid van de mist die aanzwelt uit de duinen,
sfumato roze goudbrokaat als bij Da Vinci en Vermeer,
had je nu kunnen bekoren – maar verblinding won.
Er niet meer zijn. Geen beeld en geen gedachte.
Geen pijn, geen angst en geen verlangen
maar evenmin deze geniale waas oud licht.
Je zult het missen, zoals ik het mis je woede
of je schaterlach te horen om een literaire kwestie,
je troosttelefoontjes wanneer ik somberde,
je parelende enthousiasme over een recensie
van mijn zoveelste bundel zwijnenvoer. En nu
er niet meer zijn, alleen nog maar die laatste paar
vallende tellen vol spijt.
(fragment)
PIETER BOSKMA
Uit: Pieter Boskma, Het gelijk van honderd tegelijk zingende bossen
Amsterdam, De Bezige Bij, 2022
