de mensen uit de kampen na maanden keren
ze terug naar hun verdwenen huizen
waar ze familie en vrienden terugzien
ze gaan er bidden en theedrinken en lachen
hoe ze hun blijdschap voeden door in elke zin
als God het wil te zeggen God geeft hun hoop
door God zijn ze ongeveinsd onsterfelijk
niet alleen op dit moment of deze dag
God geeft de hoop nooit te hoeven sterven
wat er ook gebeurt als ik in Gaza zou wonen
zou ik denk ik ook aan God geloven
het is een van de nare dingen van deze tijd
schrijft een vriendin dat geloven dom belachelijk
en laf wordt gevonden en niet geloven stoer
SOPHIA MALET