BWA-PL
Wij bereiken
na een tocht door een druipend bos
het Randmeer.
Het was alsof een slapende haar ogen opende
en ons kende.
Jij zat voorop.
Ik legde mijn hand
op de warme kokosnoot van je schedel.
Het licht keek ver je ogen in.
Ik zei: dit is nu water.
Wa-ter.
Wa-ter.
Wa-ter zei ik nog een keer.
En jij zie: bwa-pl
Je zei het nog een keer.
Het was zeker, zoontje van mij,
dat wij het niet begrepen.
WILLEM JAN OTTEN
Uit: Willem Jan Otten, Diepe eb. Vijftig jaar dichter, vijftig gedichten
Amsterdam, Uitgeverij Van Oorschot, 2022
