In een studentenkamer van acht vierkante meter sprak STORM THIELEN met Pepijn van der Grinten en Sam Helsen van de Venlose indierock/pop-band Sunset Cinema die net zijn eerste EP uitbracht.

‘Wij zijn allebei pas later ingesprongen. De band bestond lag al een tijdje stil, ze misten een bassist en een stem. Zij wilden weer gaan optreden en wij wilden muziek maken, dat kwam dus goed uit’, zegt bassist Pepijn van der Grinten (23) van Sunset Cinema. Het is alweer anderhalf jaar geleden. ‘Het ging eigenlijk vanzelf. We deden het ene optreden na het andere, en voor ik het wist stonden we in de studio om een EP op te nemen.’

Ik vroeg me af hoe dat gaat, een nummer schrijven. ‘Het is echt een groepsproces’, zegt zangeres Sam Helsen (18). ‘Iemand komt met een idee, of iets dat ze ooit eens op papier hebben gezet, en daaruit komt dan een liedje tevoorschijn. Zelf heb ik bijvoorbeeld wel eens oude gedichten omgezet in tekst voor nummers.’

Voor veel beginnende muzikanten is het een grote stap om de opnamestudio in te duiken; Sam denkt daar anders over. ‘Er is voor mij nooit een gevoel van angst geweest, mede dankzij alle mensen die steeds achter ons hebben gestaan. Zij gaven ons het vertrouwen dat we nodig hadden.’ Pepijn: ‘Daarom balen we ontzettend dat we deze zomer door corona zo weinig hebben kunnen optreden. Al onze plannen vielen in het water. Het heeft ons wel de ruimte heeft gegeven om weer meer te gaan schrijven. Zo zijn we eigenlijk alweer bezig met onze volgende plaat.’ 

Sunset Cinema is geen dagvullend project. Sam volgt een musicalopleiding in Groningen, ze vertelt me dat op het podium staan haar passie is. ‘Een plan B heb ik nooit gehad. Ik wist altijd al dat dit het voor mij was.’ Pepijn studeert Nederlands in Nijmegen. ‘Ik heb altijd gezegd dat ik de muziek als hobby erbij doe, maar als we de kans krijgen om op tour te gaan laat ik alles vallen.’ 

Ten slotte vroeg ik ze nog of er een nummer staat op de nieuwe EP, die ook Sunset Cinema heet, waar ze een speciale band mee hebben. Ze keken me aan alsof ik aan een moeder had gevraagd wie haar favoriete kind is; toch kwam Pepijn met een antwoord. ‘Ik kan echt niet kiezen, al ben ik zelf erg fan van Far Away omdat ik hierin een kleine bas-solo heb kunnen doen.’ Voor Sam is Goodbyes de favoriet. ‘Gewoon omdat het allemaal begon als een gedichtje dat ik ooit had geschreven, en nooit had verwacht dat je het ineens op Spotify zou kunnen beluisteren. Sinds een paar weken kan dit dus wel, en met een beetje geluk volgende zomer ook in het echt.’

STORM THIELEN