De schuilhut in het park legt het af tegen de schilderijen van Bas de Weerd. En niet omdat het dak lekt.

Daar zit je dan, op een bankje van berkenstammetjes. Ietwat gebogen, want het dak van het hutje is tamelijk laag en niet helemaal waterdicht: regen drupt in je nek. Maar het uitzicht maakt veel goed: achter wat struiken zie je verderop de glooiende vlakte van Odapark en links en rechts zie je ook al wat kunstwerken, waaronder de opduikende onderzeeër van Snodevormgevers.

Net als die twee ontwerpers komt ook Bas de Weerd (1990) uit Eindhoven, maar hij is na zijn studie aan de kunstacademie in 2018 blijven hangen in Maastricht. Hij exposeerde eerder onder meer bij De Fabriek en het Temporary Art Centre in Eindhoven en was twee keer present op de Limburg Biënnale in Maastricht. Nu toont hij in het paviljoen van Odapark een aantal schilderijen en heeft in het park een hut geplaatst. Een bouwsel om te schuilen, zo lijkt het. Maar helemaal zeker is dat niet, want bij De Weerd weet je het nooit, hij mag graag twijfelen.

Nu is gezonde twijfel een groot goed. Al helemaal in de kunst en zeker in de beginfase van het maakproces, bij het opzetten van een nieuw werk. Onzekerheid schept ruimte. Voor een waarachtig nieuwe weg bijvoorbeeld; stelligheid daarentegen is vaak beperkend. De Weerd geeft doelbewust ruimte aan wat komen gaat, hij heeft een broertje dood aan doelmatig werken.

En zo penseelt hij een wereld om zich heen die je met recht expressief mag noemen. Zijn handschrift is vlot en tegelijk bedachtzaam. De schilderijen worden opvallend vaak bevolkt door fluïde driehoeken die een gevecht aangaan met al even autonome strepen en vlekken. Daarbij plaatst hij een vuil paars tegenover een warm geel: lef kan hem niet worden ontzegd.

En het werkt: de schilderijen op de bescheiden presentatie in Odapark blijven lang in het hoofd na-ijlen. Meer dan de hut aan de rand van het bos. De Weerd is gefascineerd door schuilhutten, naar zijn idee ‘holtes in de realiteit’. Voor anderen is het een vertrekpunt om zo rap mogelijk het bos in te duiken en te genieten van de bomen. En van de kunst natuurlijk.

Bas de Weerd, Door de bomen het bos. Van 19.3 t/m 16.7 in Odapark Venray. odapark.nl