Voor mij geen enkeltje Randstad

werkende leven. Ik deed iets langer over de studie dan nodig was, onder meer door ‘uitstapjes’ naar New York en Parijs, waar ik au pair was. Eenmaal terug studeerde ik af in Gezondheidswetenschappen en ben ik begonnen  met de opleiding docent drama/regie aan de Toneelacademie Maastricht, een ambitie die ik al jaren had. Ik studeerde af met een stuk over alcoholmisbruik. Daarna ben ik gebleven: ik werkte vijf jaar in de sector verslavingspreventie. Daarna ben ik zelfstandige geworden in een omgeving waar ik theater en gezondheidsvoorlichting kon combineren. Waarom ik hier ben blijven wonen? Maastricht heeft de charme van een dorp, de mogelijkheden van een stad: ik voel me er thuis. Bij gebrek aan werk in de regio nemen veel afgestudeerden van de toneelacademie een enkeltje Randstad, zo heb ik gemerkt. Ik vind dat we ons sterk moeten maken voor mensen die hier best zouden willen blijven, als er genoeg mogelijkheden waren. Dat is een van de redenen dat we Stichting Setheater hebben opgericht. Ook al zijn we relatief klein, we geven makers uit de regio een kans. Bijvoorbeeld door een plaatselijk talent de trailer te laten maken van een productie. Setheater bestaat nu twee jaar en heeft een aantal projecten lopen, zoals De brief van Sophie (over cultureel erfgoed) en de workshops Boys Boys Boys (over loverboys) en Doodstil (over eerwraak). De combinatie theater, welzijn en educatie is de leidraad van Setheater. Waar ik mezelf zie over dertig jaar? Dan hebben mijn kinderen allicht een baan die nu nog niet bestaat. Voor mezelf kan ik dat echt niet zeggen. Tijden veranderen. Het enige wat ik wil doen, is meebewegen met de verandering. Zo kom ik waar ik wil zijn.”