De Wiki-cultuur

Op internet worden afstudeerscripties, politieke programma’s en encyclopedieën in elkaar geknutseld. Een van de grote succesnummers van het wereldwijde web is Wikipedia. Iedereen kan de inhoud van deze gedemocratiseerde encyclopedie aanpassen, kleine gebreken geen bezwaar. Het is wat Bas Heijne in dit nummer de ‘Wiki-cultuur’ noemt: de professional is vogelvrij verklaard, iedereen speelt journalist, schrijver, wetenschapper, politicus, detective. En internet is het ideale, voor iedereen toegankelijke platform om het branchevervagend broddelwerk op een groot publiek bot te vieren. Gelukkig zijn er nog genoeg plaatsen waar oorspronkelijkheid en vakmanschap op waarde worden geschat. In Milaan bijvoorbeeld, op de jaarlijkse Salone del Mobili, kortweg de designbeurs, waar de voertaal bijna Nederlands is. Dutch Design is een nationaal exportproduct geworden, niet in het minst door een uitgekiende publiciteitscampagne. Zo maakte l’Uomo Vogue in het aprilnummer goede sier met in Italiaanse mode uitgedoste ontwerpers als Maarten Baas, Jürgen Bey, Rem Koolhaas, Job Smeets en Marcel Wanders. Voor Zuiderlucht was Danielle Arets in Milaan met het verzoek de nieuwste snufjes uit designland mee naar huis te nemen. In Heerlen staat deze maand Hadewych Minis op de planken met het luid bejubelde Angels in America. In dit nummer een portret van de actrice van de hand van Annette Embrechts. Verder besteden we aandacht aan Bart Dirks’ boek België bestaat, de fenomenale fotoreportages die Chris Keulen maakte van wielrennen in Afrika, de biografie van Sjeng Scheijen over de Russische impresario Sergei Diaghilev en de expositie van Kim Gordon in het Glaspaleis. Waar de vraag zich opdringt of zij naar Heerlen is gehaald vanwege haar kwaliteiten als beeldend kunstenaar of haar bekendheid als zangeres van Sonic Youth. Het is het aloude debat over ‘vorm of vent’ (m/v): in hoeverre laten we ons bij het beoordelen van een kunstwerk beïnvloeden door de persoon die het maakte. Henk Verbeek schreef er het essay Een onaangename ontmoeting over: hoe hij zijn onbevangenheid verloor bij het werk van Henry Luyten nadat hij een niet mis te verstane foto van de Roermondse kunstenaar was tegengekomen in een nazitijdschrift uit 1941. Niet te vinden op Wikipedia trouwens, die Luyten. Daar kennen ze alleen een Belgische wielrenner van die naam, hij was nationaal kampioen in 1894, 1895 en 1896.