Kunstenaar MAT VAN DER HEIJDEN reflecteert in zijn wekelijkse Bits over leven en werk.
Met een nieuw werk in mijn hoofd komt een oud werk uit begin jaren negentig steeds bovendrijven. Ik weet niet waarom. Het nu bijna dertig jaar oude 14-luik (olie-acryl-linnen) is absurd groot (310 x 945 cm), vol symboliek, nogal ‘abstract geometrisch’ van aard en was een ware aanslag op mijn budget en tijd. Maar: ik moest het gewoon maken; van mezelf. Het heeft mijn atelier nooit verlaten, ik heb het zelf nooit in zijn geheel zien hangen.
Omdat de herinneringen blijven komen, heb ik de ladenkast met schetsen en tekeningen weer eens ingezien. Hoewel daarmee op geen enkele wijze een directe link naar mijn nieuwe plannen gemaakt kan worden, herken ik onmiskenbaar mijn beeldende zoektocht naar oplossingen om al die fragmenten in mijn hoofd in taal, geometrie, structuur, figuratie etc. te vangen.
En ik weet niet waarom, maar steeds opnieuw moet het gewoon gemaakt worden.
Mat van der Heijden, Schetsen op papier, 1990.
