Het lijkt wel of de schilderijen voor de ruimte gemaakt zijn. Of andersom natuurlijk. Verspreid door het lichte atrium van het kantoor van Rijkswaterstaat in Maastricht staan vierentwintig doeken van Joop Vugs. Ze zijn groot en kleurig en komen er perfect tot hun recht.

‘Project 24 Paintings’ is op een bijzondere manier tot stand gekomen. Joop Vugs (Weert, 1957) bouwde in de jaren tachtig en negentig een mooie carrière op met kleurrijke schilderijen op het snijvlak van figuratie en abstractie. Toepassing van materialen als zand en collagetechnieken gaven zijn werk een onmiskenbaar persoonlijke noot. In 2002 werd bij Vugs een aandoening aan het ruggenmerg geconstateerd waardoor hij minder kon werken. Aan de vooravond van een derde grote operatie begon hij aan een serie digitale ‘zelfportretten’. Hij verhuisde zijn vertrouwde collagetechniek naar het beeldscherm en mixte abstracte elementen met foto’s en MRI-scans. In een volgende stap drukte hij de composities af op doek en bewerkte ze met acrylverf. Uiteindelijk besloot hij ze toch volledig in verf om te zetten, op het indrukwekkende formaat van twee bij twee meter. Dit zijn de doeken die nu bij Rijkswaterstaat te zien zijn.
Als je de digitale voorgeschiedenis van de serie niet kent, zou je die niet vermoeden. Als je de voorgeschiedenis wel kent, wordt Vugs’ prestatie alleen maar groter. Feilloos weet hij de contrasten tussen gladde digitale foto’s, haast tastbare detailopnames van eerder schilderwerk en wazige, op de computer gegenereerde vormen en patronen om te toveren in pure schilderkunst. Het trefzekere materiaalgebruik is daarbij heel belangrijk. Als je goed kijkt, zie je niet alleen verf maar ook gipsachtige structuren, zand en zelfs witte en zwarte kiezeltjes. “Doordat ik minder energie heb, werk ik niet zo intuïtief als vroeger”, zegt Vugs. “Ik denk meer en ga pas aan het werk als ik precies weet wat ik wil doen.”
In al hun rijkdom en diversiteit hangen de vierentwintig doeken hecht met elkaar samen. Naarmate je langer ronddwaalt tussen de stellages verwijzen de schilderijen steeds minder naar de maker en zijn ziekte en steeds meer naar elkaar. Dat is ook de bedoeling, aldus Vugs: “Het is kunst, geen therapie.” De figuur die op alle doeken optreedt is niet Joop Vugs. Wij zijn het zelf – wandelend, kijkend, denkend, in voor- en tegenspoed.

Joop Vugs, Project 24 Paintings. Atrium Rijkswaterstaat Limburg, Avenue Ceramique 125, Maastricht, t/m 27 augustus. Op werkdagen 9-17 uur.