Sonnet voor de linkerhand
Wat doe je als je wel twee handen hebt
maar rechts een bloedblaar op de toetsen drukt?
Dan speel je door, totdat het misschien lukt
het lichaam te vergeten waar je geest mee is behept.
Maar als je je niet tijdig hebt gebukt
bij de granaatinslag, je arm is weg-
gerukt, hij hangt te vlezen in een heg,
dan is muziek voorgoed door het lijf gejukt.
Wie met twee armen zich tot één beperkt
weet met zijn andere arm niet waar hij blijft
en voelt hem hangen als een losse draad
waaraan geen enkele noot zich rijgen laat.
Heel anders is het als één hand niet schrijft,
de andere wel. Geen ziel die dat ooit merkt.
Wiel Kusters (Kerkrade, 1947) is dichter en hoogleraar Letterkunde aan de universiteit van Maastricht. Hij publiceerde talloze dichtbundels, de meest recente is Zielverstand (Querido, 2007). In 2008 verscheen Koolhaas’ dieren – Over de biologie van een schrijver. Met Benno Barnard en Huub Beurskens stelde hij in 2009 de bloemlezing Nee, Plato, nee samen uit de poëzie van W.H.Auden. Onlangs verscheen Wiel Kusters’ biografie Pierre Kemp. Een leven over de Maastrichtse dichter Pierre Kemp.
