Cultuur & economie
– Hoe zie ik eruit, Wil?
– Alsof je weer gaat trouwen, René.
– Hm… Ik geloof niet dat we erg opvallen in de lobby van dit hotel. De koffie kost hier trouwens acht euro vijftig. De tapijten zijn zo hoogpolig dat mijn lakschoenen er van eigens van gaan glimmen.
– Hoe laat kwam die delegatie, zei je?
– Over tien minuten moeten ze d’r zijn.
– Ik weet het niet, René. Misschien hadden we toch beter voor een voetbalclub kunnen gaan. Voor 750.000 euri ben je al eigenaar van een club als MVV.
– Luister nou, Wil, als er muziek in MVV zat, had Boudewijn Zenden de club, de Geusselt en al die leegstaande nieuwbouw eromheen al lang opgekocht.
– Je hebt gelijk…
– Ik ben al lang blij dat ik je heb kunnen weerhouden om Venlo te sponsoren met dat nieuwe Tajiri-museum, alleen om die Klashorst-schilderijen van jou weer eens op te kunnen hangen. Aan een museum valt niks te verdienen, dan kun je je geld nog beter in de muziek steken. Daar luistert iedereen naar.
– Hoe ben je trouwens bij de muziek uitgekomen, René, daar geef jij toch helemaal niks om?
– Jawel, man! Ik heb kaartjes voor André Rieu op het Vrijthof en heb al zijn cd’s gekocht. En voor acht ton kunnen we dat hele orkest naar onze pijpen laten dansen.
– Je bent in de war, René, niet dat orkest van Rieu zit in de shit, maar het LSO. Die spelen Beethoven en Mozart en zo.
– Bende benùkt, Wil? Als dat zo is, ga ik er mijn geld niet in steken. Je kunt een kater niet de huid aftrekken als ie er geen heeft.
– Kijk, René, zie je ginds die man met die hangsnor? Zijn ze dat?
– Wegwezen Wil, snel. Daar is de personeelsuitgang.
