Weinig kunstenaars hebben gedurende hun leven een zo consistent en herkenbaar oeuvre opgebouwd als Ado Hamelryck  (1941-2024). De Vlaamse kunstenaar ontwikkelde een geheel eigen signatuur. Met verf, inkt of een ander medium maakte hij zijn werk in één repetitieve beweging. Het was haast medidatief werk waarin hij op zoek was naar het zwartste zwart. 

De begin deze maand in Genk overleden kunstenaar laat een omvangrijk oeuvre na, voornamelijk in het zwart. Ondanks de beperkingen van zijn slepende ziekte (Parkinson) slaagde Hameryck erin tot het laatste moment nieuw werk te maken.

Hamelryck studeerde in Brussel en Antwerpen en verhuisde in 1967 naar Genk waar hij docent werd aan het pas opgerichte SHIVKV (Stedelijk Hoger Instituut voor Visuele Kommunikatie en Vormgeving). Hij stelde tentoon in Brussel (BOZAR), Antwerpen, Gent, Luik, Maastricht, Hasselt en Genk; zijn werk maakte deel uit in groepstentoonstellingen in binnen- en buitenland. Zijn werk is opgenomen in zowel museale als privé-collecties.

Componist Pieter Schuermans liet zich door Hamelryck inspireren tot een beklijvende compositie voor viool, cello en electronica. In combinatie met een presentatie van enkele sleutelwerken werd de compositie uitgevoerd in Z33 Hasselt, C-Mine Genk en Muze Heuden-KBC en bij privé-verzamelaars.

Danny Weckx van galerie De uitstalling in Genk bereidt een tentoonstelling over Hamelryck voor die in maart 2025 zal opengaan. Filmmaker Kaan Ilbas werkt aan een documentaire over de kunstenaar en zijn werk die tijdens de tentoonstelling in De uitstalling zal worden getoond.

Ado Hamelryck bij een van zijn werken in C-Mine in Genk