Met Stations blikt Lustwarande terug op twintig jaar beelden in het achttiende-eeuwse sterrenbos De Oude Warande in Tilburg. Met jonge talenten van toen die inmiddels naam hebben gemaakt.
‘Meneer, heeft u misschien een konijn gezien?’, vraagt een vrouw van middelbare leeftijd in een bos in Tilburg. ‘Zo’n klein gouden konijntje. We zijn al een uur op zoek.’ Nee, ook wij hebben het konijn nog niet kunnen vinden.
Alle sculpturen van de Lustwarande in de Oude Warande in Tilburg staan keurig op een plattegrondje, maar de makers hebben het de bezoekers ook weer niet al te makkelijk willen maken. De route van de beeldenmanifestatie is eerder een puzzeltocht. Maar de beloning als je een van de twaalf werken vindt – beduidend minder dan op het tienjarige jubileum van 2019 – is des te groter.
Om de werken van Thomas Rentmeister (D) en Marien Schouten (NL) kan niemand heen, ze zijn te zien vanaf het terras van het middelpunt van de Lustwarande, het nog altijd oogstrelende Grotto-paviljoen, het enige permanente kunstwerk in het park. Rentmeister bouwde Das Beste Zimmer, een kooi van betonmatten vol zwevende, afgedankte meubels om ze zo terug te geven aan de natuur, hun oorsprong. Ze versmelten bijna letterlijk met de bomen en bladeren.
Schouten plaatste een levensgroot multiplexhuis in het bos, met ietwat gekantelde ruimtes en kleedde het aan met meubelachtige objecten en kunst. Binnen waan je je eindelijk onbespied. Het is doodstil, afgezien van de incidenteel vallende eikels.
Aan de andere kant van het bos hing Maria Roosen (NL) gevulde bierpullen in een beukenboom, en spoelde een soort van walvis aan. Althans, dat is de eerste indruk bij het kolossale beeld Gonö van Gereon Krebber (D). ‘Aanraken gevaarlijk’ staat er op een bordje: zou het beest dan exploderen? Dichterbij lijkt Krebbers amorfe, teerzwarte sculptuur in niets meer op wat het leek, eerder op iets dat je in het donker liever niet tegenkomt.
Dan liever de schattige en in Nederland zeldzame Siberische grondeekhoorntjes die hier her en der rondscharrelen, of het ontroerend mooie staande konijntje Jo van Tom Claassen (NL), dat we ergens weggestopt in een hoekje alsnog vinden. En als je er toch bent, kijk nog even om het hoekje naar het erotisch getinte Beanship, waarmee Claassen laat zien meer dan alleen dieren in zijn stal te hebben.