Je kunt een kunstenaar laten vertellen over zijn of haar abstracte werk. Over transformatie en beleving van landschappen, over tijd in transparante sequenties en de schoonheid van het tijdelijke in gematerialiseerde denkmodellen. In de hoop dat het enige duiding oplevert.
Vaak is het ijdele hoop. Meestal komen er beschouwingen voorbij in een taal die weinigen spreken, laat staan begrijpen. Gelukkig kun je ook gewoon kijken naar het werk van Katleen Vinck (Bornem, 1976) en Esther Tielemans (Helmond, 1976), zoals nu bij PARK in Tilburg. En je een voorstelling proberen te maken van hoe de kinderen in de kapel van dit voormalige tehuis verstoppertje zouden spelen achter de sculpturen van Vinck, of gebiologeerd zouden raken door de hallucinante schilderijen van Tielemans.
Het uitgangspunt van PARK, al tien jaar vol verve geleid door ervaren kunstenaars: makers uitnodigen die elkaar niet kennen, maar waarvan het vermoeden en de hoop bestaat dat het gaat knetteren als ze samen komen. Bij Vinck en Tielemans pakt die formule goed uit.
Katleen Vinck maakt intrigerende sculpturen van aluminium en acrylhars, geïnspireerd door architectuur van alle tijden: van grotten en andere onverwoestbare overblijfselen uit vervlogen beschavingen tot aan bunkers van nu. Ze zijn verworden tot ongrijpbare monumenten. Speciaal voor PARK zette Vinck de deels nieuwe werken op een platform. De toeschouwer kan om het filmische, sculpturale landschap heen wandelen, waardoor het een suggestie van beweging krijgt.
Katleen Vinck, Axis Mundi
Ook het werk van Tielemans, die momenteel ook nieuw werk laat zien in het tijdelijk geopende Boijmans Van Beuningen, vormt een lange lijn met filmische componenten. Het is een voortzetting, zo vertelt ze zelf, van haar schilderijen in The Scene Before the Scene, een lijn van panelen die gezamenlijk het verstrijken van de tijd weergeven tijdens een zonsopgang en een zonsondergang. Ze waren eerder te zien in Museum Kröller-Müller.
In Tilburg zijn minder panelen, maar het idee is hetzelfde. Als je ervoor staat en het werk ‘afloopt’, verandert het van kleur en lijkt het te bewegen, te vibreren; met dank aan de lichtinval door de ramen van de kapel. De panelen van Tielemans blijken gespiegeld naar die Tilburgse ramen, wat een andere blik op haar werk werpt.
Enfin, soms is het best handig om de kunstenaar iets te laten vertellen.
Parallel Motion, Esther Tielemans en Katleen Vinck. T/m 16.06 in Park Tilburg. Vrij t/m zo 13-17 uur. park013.nl
